MITROPOLITI PETRE

  ღია წერილი ბოლნისის მთავარეპისკოპოს ეფრემს (გამრეკელიძე)! თქვენო მაღალყოვლადუსამღვდელოესობავ, მეუფეო ეფრემ, მოგმართავთ, როგორც გულით დამძიმებული, იმედგაცრუებული და ქრისტეს წინაშე პასუხის მომლოდინე! გადაჭარბების გარეშე შეიძლება ითქვას, რომ მრევლის გული სავსეა შფოთვითა და ფრუსტრაციით. ერისა და ეკლესიის წინაშე მდგარი სირთულეები: სულიერი, ზნეობრივი, პოლიტიკური თუ სოციალური, მრავალი ადამიანის სულს აწვება. ჩვენ ვხედავთ, როგორ სუსტდება რწმენის ხმაური ურცხვი სიჩუმით, და როგორ იცვლება მწყემსთა ხმა გაურკვეველი დუმილით იმ დროს, როდესაც მრევლი ელის გაბედულ, სუფთა და მართალ ნაბიჯებს. ჩვენი ეკლესიის სახელი შერცხვენილია არაერთი საჯარო სკანდალით, და როცა სიმართლე ითხოვს ხმას, ზოგიერთნი მერკანტილურად ემორჩილებიან უმართებულობას. მრავალი წელია გიმზერთ არა როგორც უბრალო ადამიანისთვის დამახასიათებელი ცვლილების მოწმეს, არამედ როგორც ეკლესიის ეპისკოპატის ერთ-ერთი იმ წარმომადგენელს, ვინც ნელ-ნელა შორდება პირვანდელ უბრალოებას, თავშეკავებასა და ღვთისმოშიშებას და იძირება იმავე სულიერ დეკადანსში, რომელმაც მ...

  მამაო დოროთე, ღრმად პატივცემულო მოძღვარო, მოგმართავთ ღიად, იმედითა და ჩემს შესაძლებლობებში ჩატეული სიყვარულით, რომელიც მტკივნეული პასუხისმგებლობით კვებავს ჩემი სინდისის ხმას და არ მაძლევს უფლებას, რომ თქვენგან მომდინარე ორმაგ სტანდარტებსა თუ უცნაურ ცალმხრივობას და საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში წარმოშობილ ლეგიტიმურ შეკითხვებს გულგრილად შევყურო! "ყოველგვარი უსამართლობა ცოდვაა, მაგრამ ყოველი ცოდვა როდია მომაკვდინებელი" (1 ინ. 5,17). ვინაიდან მიგაჩნიათ, რომ საერო მმართველობის საჯარო მხილება საკმარისია ქრისტიანული პასუხისმგებლობის შესასრულებლად, მაშინ როცა საეკლესიო სივრცეში გამეფებულ სულიერ უზნეობაზე დუმილი მხოლოდ ნაწილობრივ ვაჟკაცობას მოწმობს, და ნაწილობრივი ვაჟკაცობა, როგორც ყოველი ნახევრადქრისტიანობა, სახიფათო ილუზიაა, სწორედ შექმნილი გარემოების გათვალისწინებით გადავწყვიტე, რომ შვილობრივად მომემართა ეპისტოლარულ ჟანრში. მოგმართავთ არა როგორც იდეოლოგიური ოპონენტი, არამედ როგორც ემიგრაციაში (საფრანგეთი) იძულებით გახიზნული, თქვენივე ფსევდოსაპატრიარქოს, ცრუ სინოდისა და სერვილისტუ...

ვიცოდეთ: 1) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომლის არჩევას და ინტრონიზაციას დაესწრო რუსეთის პატრიარქი. 2) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომელსაც ქართულ სკოლაში არ უსწავლია არასოდეს. 3) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომელიც ერისკაცი (სტუდენტი) ბერად ისე აღკვეცეს, რომ მონასტერში როგორც სამონაზვნო/საბერო მორჩილს არასოდეს უცხოვრია და სამონასტრო მორჩილება არ გაუვლია. 4) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომლის დროსაც ქართული ეკლესია მოიცვა რელიგიურ-დოგმატურ ნიადაგზე აღმოცენებულმა სქიზმებმა, ანუ საეკლესიო განხეთქილებებმა (1995, 1997…), რაც მანამდე არასოდეს ყოფილა ქართულ ეკლესიაში. 5) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომელიც ოფიციალურად ბრალდებულია სოდომიაში მღვდელმთავრისა და მისი აღვირახსნილობის მსხვერპლების მიერ. 6) ილია II არის ერთადერთი პატრიარქი საქართველოსი, რომლის დროსაც ქართველმა ერმა მასობრივად დაიწყო ემიგრაცია და საქართველოს დატოვება. გაჩნდა უზარმაზარი დიასპორები ევროპაში და ამერიკაში. რითაც ქართველი ერი გად...

  რუის-ურბნისის კრების XVIII და XIX კანონები ეხება ,,სოდომურ ცოდვასა" და გინებას, გინება სოდომიის გაგრძელებად მიიჩნეოდა: ,,ყველა მართლმადიდებელ ქრისტიანს, ამ სიტყვათა მსმენელ სულს, რომელიც ამ ძეგლის წაკითხვის შემდეგ არათუ მარტო არ მიატოვებს სოდომური ცოდვის სიბილწეს და საქმით არ მოიმოქმედებს ამას, არამედ თუნდაც ხუმრობით და სიტყვით იტყვის რაღაც საამისოს, ამის გამომხატველ და მიმსგავსებულ სიტყვას და საქმეს წარმოაჩენს, უთუოდ თავს დაატყდება ამ საწუთროში საშინელება და ცოცხლად ჯოჯოხეთში ჩამგდები რისხვა, გოგირდში არეული სოდომური ცეცხლის მსგავსად. ხოლო იმქვეყნად ამ ცოდვის ჩამდენს მიიღებს იგი, ვინც დადის უფლის წინაშე და სწვავს ირგვლივ ღმერთის მტრებს. ხორცის სიყვარული ღმრთის მტრობაა და ვინც გახრწნის ღმრთის ტაძარს, მას ღმერთი გახრწნის". XIX კანონის მიხედვით, მისალმების დროს ადამიანები ერთმანეთს ეთაყვანებიან (ქართული ,,თაყუანება" - მისალმება) იმიტომ, რომ ერთმანეთში ღვთის ხატებაა დამკვიდრებული, ადამიანზე გინების დროს კი შეგინებულია ღვთის ხატებაც მასში: ,,ამიტომ ვადგენთ, რომ ეს ღმრთის შ...